Uranium outlook

Bij langere termijnbeleggingen vormen ups en downs een vast onderdeel van elke grafiek. Hoewel uranium tot één van de meest strategische grondstoffen wordt gerekend, ontkwam deze commodity evenmin aan een nogal indrukwekkende swing. Na meer dan 25 jaar stilstand begon de marktvraag vanaf 2001 weer te stijgen. Op het moment dat zich in de mijnbouwfondsen momentum begon af te tekenen, ontstond er ook vraag van institutionele zijde (pensioenfondsen, hedgefondsen en later ook ETF’s). Als gevolg daarvan is de prijs vooral in de afgelopen 12 maanden exorbitant gestegen: van midden $ 40 naar bijna $ 140 per pound of een stijging van circa 220%!

Pas nadat de kredietcrisis zich in de VS in volle omvang begon af te tekenen, moesten met name hedgefondsen liquiditeit vrijmaken om aan hun financiële verplichtingen te kunnen voldoen. Op grond hiervan doken de grondstoffen met de mijnbouwfondsen de afgelopen periode sterk in de min. Dat gold ook voor uranium, dat vanaf een hoogste niveau van $ 138 thans is teruggezakt naar $ 85, ofwel een daling van 38%, maar nog altijd een gemiddelde stijging van bijna 90% in 12 maanden liet zien.

Echter, in euro’s luidt het verhaal iets anders. Toen vorig jaar september de uraniumprijs rond $ 45 schommelde, stond de dollar nog op € 0,78 tegen nu € 0,71. In euro’s zou de uraniumprijs vorig jaar ruim € 35 hebben bedragen tegen thans, zeg maar, € 60 per pound. In euro’s zou de gemiddelde stijging bijgevolg ‘slechts’ 70% bedragen. Overigens worden alle commodities nog steeds in dollars verhandeld, hoewel er met name vanuit de olielanden (Iran, Venezuela) steeds meer interesse voor de euro ontstaat.

Langere-termijnperspectief

Voor de korte termijn bestaat de kans op een verdere daling naar een niveau van $ 70 tot $ 75, althans volgens sommige analisten. Dit blijft echter guess work. Intussen hebben de gespannen vraag- en aanbodverhoudingen geen noemenswaardige verandering ondergaan, terwijl er steeds meer nieuwe kerncentrales worden gepland of reeds op de tekentafel liggen. De onderliggende marktfundamentals blijven bijgevolg onverkort sterk.

Vanaf januari dit jaar werden er 82 nieuwe plannen op tafel gelegd met een totaal van 304 centrales (versus 222 in januari). Alleen al in China worden er nu 114 gepland tegen nog 63 in begin van dit jaar. Rusland heeft er nu 25 in de planning staan, Oekraïne 22 en India 19. Maar ook in de VS, met een bestaande hoeveelheid van 104 centrales, is de planning opgekrikt van 23 naar 32 reactoren. Intussen zijn er wereldwijd al 439 in bedrijf. Naarmate de wereldbevolking verder groeit, zal het hier evenwel niet bij blijven.

Op grond hiervan wordt voor de tweede helft van 2008 weer gerekend op een prijs van circa $ 120 per pound, met een bodem van $ 95 per pound. Doordat uranium ook door hedgefunds grootschalig is ontdekt, blijft de kans op volatiliteit aanwezig. Dit terwijl er nauwelijks sprake is van een spotmarkt, omdat kerncentrales in het algemeen lange termijncontracten afsluiten. Deze contracten kennen merendeels een bodemprijs, geldend vanaf het moment van afsluiting en tegelijk geen restrictie op eventuele marktprijsstijgingen.

De fondsen

Hoewel de zogenoemde explorerfondsen het meest moesten inleveren, is er voor de uraniumfondsen in totaliteit nog altijd sprake van een gemiddelde stijging van ruim 70% in diezelfde periode, gelijk aan de prijsstijging van uranium in euro’s. Zolang de kredietperikelen blijven bestaan, zal met name de explorersgroep het meest gevoelig blijken te zijn. Dat verandert weer op het moment dat nieuwe reserves in productie worden genomen, waardoor de kaspositie wordt versterkt. In dat geval zal er weer sprake van een inhaalmanoeuvre zijn.

Advies

Op grond hiervan is er geen enkele reden om nerveus te worden van de huidige (tijdelijke) daling, maar kan men juist rustig blijven zitten en bijkopen waar de daling het grootst is geweest. De laatste week zijn onze uraniumfondsaanbevelingen al weer aan het oplopen.

Ethiek en realisme

Hoewel de meeste regeringsleiders (inclusief ex vice-president Gore) kernenergie in het kader van de klimaatsverandering nog niet ‘warm’ durven aan te bevelen, zullen met name kernenergie en kolenvergassing (coal-to-liquid) de komende jaren het snelste alternatief blijken te zijn, ondanks de afvalproblemen. Zelfs binnen de VN-meeting in de afgelopen week werd duidelijk gesteld dat een substantiële CO2 reductie niet mogelijk is zonder een significante bijdrage van kernenergie. Hadden we vanaf de jaren ’80 kernenergie niet in de ban gedaan, dan zouden de gevolgen van de klimaatsverandering nu iets minder desastreus zijn geweest.

Om aan de groeiende energievraag -van thans 2% per jaar en op termijn wellicht het dubbele- te kunnen voldoen, zal alles in het werk moeten worden gesteld om enerzijds markt- en anderzijds klimaatsverstoring te voorkomen. Mede gezien de afnemende olievoorraden en de steeds duurder vindbare olie- en gasreserves zullen alle vormen van (duurzame) energie, die nu nog slechts voor 16% bijdragen in de wereldenergieleveranties, verder dienen te worden ontwikkeld om onze toekomst veilig te stellen.

Paul van der Veer, www.score-investments.nl 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.